• Układanie płytek w łazience Wrocław,
• Układanie płytek w kuchni Wrocław
• Układnaie podłogi z płytek Wrocław

Kontakt: mail: officeremonty@gmail.com

Firma Remontowo - Budowlana Wrocław - układanie płytek ceramicznych, gresowych, kamiennych w biurze, mieszkaniu, kuchni, podłogach, łazience. Układanie płytek to nasza specjalność. Jeśli nie wiesz ile może kosztować remont łazienki lub kuchni lub same układanie płytek, zgłość się do Nas. Zamów bezpłatną wycenę układania płytek na ścianie, podłodze w twoim mieszkaniu we Wrocławiu. Dojazd bezpłatny: dzielnice Stare Miasto, Krzyki, Śródmieście, Psie Pole, Fabryczna.

Oferujemy z tego zakresu usługi takie jak:

• układanie płytek ceramicznych w kuchni, łazience, na podłodze
• układanie płytek w biurze, lokalach usługowych lub halach, magazynach
• montaż sprzętu łazienkowego,
• remont łazienki od podstaw Wrocław,
• wykonanie zabudowy ozdobnej,
• wiercenie otworów w kamieniu, gresie, glazurze i szkle,
• układanie elementów dekoracyjnych z kamienia,
• wykonanie elementów małej architektury z kamienia,
• układanie izolacji przeciwwilgociowej - podłóg i ścian.
• układanie terakoty z płytek ceramicznych i gresu,
• układanie glazury na ścianach,
• układanie mozaiki szklanej i kamiennej,
• układnie płytek ( kafelków),
• skuwanie starych płytek glazury,gresu i kamienia,
• montaż klinkieru i płytek z kamienia naturalnego,
• układnie gresu polerowanego i technicznego,
• obłożenie wanny gresem i drewnem,
• wykonanie sufitu podwieszanego w łazience,
• wykonanie półek i zabudów z glazury, gresu i mozaiki,
• szlifowanie płytek pod kątem i ręczne szlifowanie płytki,
• izolowanie podłogi i ścian,
• montaż ogrzewania podłogowego,
• wykonanie aranżacji łazienki z wizualizacją,
• projekt łazienki,

Płytki różnicujemy pod względem mrozoodporności, klasy ścieralności, grubości, rozmiaru, sposobu wykończenia, struktury i materiału z którego są wykonane. Różnorodna kolorystyka, połysk, format, faktura płytek ceramicznych, kamienia, gresu umożliwia nieograniczone możliwości wykończenia wnętrz z tego materiału.

Specjalizujemy się w układaniu:

• układanie glazury
• układanie terakoty
• układanie płytek ceramicznych
• układanie płytek podłogowych
• układanie płytek w karo
• układanie płytek klinkierowych

Terakota - kamionkowe płytki o dużej wytrzymałości i niskiej nasiąkliwości. Terakota jest bardziej krucha od gresów i dlatego najczęściej układamy ją na podłodze.

Gres techniczny - charakteryzują się dużą odpornością na ścieranie i działanie kwasów. Układanie płytek z gresu jest uciążliwe i pracochłonne z uwagi na twardość tego materiału. Rodzajem gresu technicznego jest gres polerowany.

Gres porcelanowy - ma małą porowatość i nasiąkliwość. Gres ten może być szkliwiony. Jest bardziej wytrzymały niż terakota. Gres szkliwiony może być przed ułożeniem szlifowany lub polerowany. Gres porcelanowy jest bardzo przyjazny w utrzymaniu czystości, łatwo się myje i jest odporny na ścieranie, dlatego idealnie nadaje się do korytarzy, kuchni, przedpokoi i pomieszczeń biurowych. Jest jednym z najtrudniejszych materiałów do układania i obrabiania przez glazurników.

Glazura – tzw. kafelki Mają niską nasiąkliwość. Układamy je na ścianach. Glazura jest nieco cieńsza od terakoty jest też krucha ale odporna na działanie popularnych środków chemicznych. Nie posiada odporności na niskie temperatury otoczenia. Układanie glazury na zewnątrz grozi jej popękaniem w okresie niskich temperatur.

Klinkier – płytki ze spieczonej gliny. Wyjątkowo twarde elementy, bardzo niska ścieralność i nasiąkliwość. Płytki klinkierowe są bardzo odporne na niskie temperatury. Układa sie je na zewnątrz budynków.

Glazurnictwo

Na ogół ściany nowo budowanych domów pokrywane są tynkiem gipsowym. Nakłada się go maszynowo i następnie ściąga i ściera ręcznie. Taki tynk z reguły utrzymuje płaskość, pion i prostopadłość ściani nie wykazuje żadnych rzucających się w oczy wgłąbień i wybrzuszeń. Jednak przed przystapieniem do kładzenia płytek nalezy tynk i tak dokładnie sprawdzić. Najlepeij kupić w markecie budowlanym aluminiową łatkę murarską długości 2m. Łatę taką przykłada się do sciany w różnych kierunkach, aby sprawdzic jej płaskosć. Odchyłki płaskości nie moga przekraczać 4mm na 1m. Jesli odchłki te są większe, to przed ułożeniem płytek należy ściane wyrównać gładzią szpachlową.

Aby zoptymalizować przyczepność kleju do podłoża, na tynk nakłada się gruntpenetrujący. Grunt ten wsiąka głęboko w tynk i wzmacnia jego powierzchnię. Grunt wiąże drobne cząsteczki pyłu. Cała powierzchniazyskuje równomierną chłonność tzn. klejwiąże wszędziez jednakową prędkością.

Wstarym budownictwie tynk trzeba sprawdzić szczególnie krytycznie, zanim zdecyduje się położyć na nim płytki. Jego wytrzymałość sprawdza się przez próbę zadrapania np. ostrzem śrubokręta. Jesli tynk jest bardzo miekki lub bardzo piaszczy, trzeba go z reguły wymienic na nowy (poradzić się fachowca). Jesli tynk jest dość mocny, to wystarczy nałożenie gruntu penetrującego.

Zwłaszcza w domach deweloperskich ściany wewnętrznewykonane są w formie stelarzu pokrytego płytami gipsowo-kartonowymi. Przed położeniem płytek nalezy dokładnie wyszpachlować styki tych płyt. Następnie na powierzchnię płyt nakłada sie grunt penetrujący. Płyty gipsowo-kartonowe są najlepszym podłożem pod plytki. Jednakże konstrukcja tego rodzaju nie jest sztywna jak w wypadku sciany murowanej. Potrzebny jest do niej klej do płytek zachowujący elastycznośćpo związaniu. dlatego stosuje się albo gotowe klejeemulsyjne w kubełkach, albo kleje cementowe o dużej zawartościorganicznych dodatków uszlachetniających tzw. kleje elastyczne.

Usuwać stare płytki czy pokryć je nowymi?

Przy pracach modernizacyjnych powstaje często pytanie, czy usuwać stare płytki, czy też po prostu położyć na nich nowe. Kwestie tę trzeba rozstrzygać w każdym wypadku indywidualnie. Zasadniczo dobrze trzymające się stare płytki są dobrym podłożem pod nowe- zakładając, że użyje się właściwego kleju. Trzeba jednakbedzie pogodzić się z tym, że dodatkowa warstwa kleju i płytek może sprawić problemy z armaturą sanitarną, ościeżnicami drzwioraz na posadzce, zwłaszcza na przejściach z innymi rodzajami wykładzin. Jeśli zdecydujemy się usunać stare płytki, to do odbijania należy użyć młotowiertarki z dłutem (ustawić zerowe obroty) lub skrobaka elektrycznego. Zazwyczaj trzeba będzie potem powierzchnię wyrównywać gładzią gipsową. Potem można na to kłaść płytki. Jeśli jednakpozostawia się na ścianie stare płytki, należy je dokładnie oczyścić i najlepiej lekko uszorstnić przez przeszlifowanie elektryczną szlifierką, by poprawić przyczepność kleju.

Jak fachowo przygotować posadzki pod płytki w łazience, kuchni

Surowe posadzki betonowe - np. betonowe płyty tarasów - trzeba przed położeniem płytek wygładzić. Wykonywanie i zatarcie jastrychu mokrego przekracza możliwości przeciętnego majsterkowicza. Znacznie łatwiej nakłada się masy szpachlowe do posadzek, tworzące warstwę zespolonego z podłożem jastrychu grubości 4-20 mm. We wnętrzach można samodzielnie układać tzw. jastrychy suche. Na warstwę podkładową z sypkiego granulatu lub twardego styropianu uklada się specjalne płyty gipsowe. Układa się je albo sklejając zakładkę na stykach, albo też układając płytki w dwóch warstwach z przesunieciem styków, sklejając je ze sobą specjalnym klejem i łącząc dodatkowo wkrętami. Płyty gipsowe stanowią idealne podłoże pod płytki posadzkowe. Trzeba je tylko zagruntować gruntem penetrującym. Również powszechne w nowych domach jastrychy cementowe są doskonałym podłożem pod płytki. Lecz i tu trzeba się zabezpieczyć przed niespodziankami. Płaskość jastrychu trzeba sprawdzić, tak jak przy tynku, łatą murarską. Jeśli występują nierówności przekraczające 4 mm na 1 m, to podłoże trzeba wyrównać masą samopoziomującą. Mozna przedtem wyrównać mniejsze nierównościszpachlówką zaprawkową. Przed wlaniem masy samopoziomujacejnalezy jeszcze beton zagruntować gruntem penetrującym.

Kładzenie płytek możliwe jest także na podłogach drewnianych

W starych domach z podłogami drewnianymi zazwyczaj najpierw przykręca się do desek warstwę płyt wiórowych, na których następnieukłada sie płytki. Jeśli taka pogrubiona konstrukcja sprawia problemy, to mozna też płytki położyć bezposrednio na deski. Potrzebna będzie tylko cienka warstwa wyrównawcza z uszlachetnionej żywicami masy szpachlowej. Najpierw jednak deski trzeba mocno przytwierdzić do belek. Najlepiej uzyć do tego wkrętów do płyt wiórowych, długości 60 mm. Potem deski należy dokładnie oczyścić. Powierzchnia musi być czysta i wolna od tłuszczu. Następnie pokrywa się je emulsją podkładową. Szerokie szczeliny i większe ubytkiw drewnie wypełnia się teraz szpachlówkązaprawkową. Na tak przygotowaną podłogę wylewa się i rozprowadza specjalną masę samopoziomującą o  dużej zawartości dodatków uszlachetniających. Po jej związaniu można przystąpić do układania płytek. Najlepiej stosować płytki o możliwie dużym formacie, stabilizujaco dodatkowo posadzkę. Stosować bezwzględnie kleje trwale elastyczne.

Technika klejenia cienkowarstwowego

W klasycznej technice kleju grubowarstwowego glazurnik kładł płytki bezpośrednio na nieotynkowanej ścianie. Musiał sobie przygotować w tym celu dość gęstą zaprawę cementową, którą nakładał grubym plackiem na odwrotną stronę płytki. Nastepnie taka płytkę przykładał do ścian, dociskał i ustawiał. Sznur według którego glazurnik się orientował, wyznaczał nie tylko linię rzędu, ale i odległości płytki od ściany . Płytkę trzeba więc było ustawić niejako w trzech wymiarach. A do tego niezbędne było spore doświadczenie. Podstawowym warunkiem w technice cienkowarstwowej jest płaskie podłoże. Ściany muszą więc być juz otynkowane. W dzisiejszym budownictwie mieszkaniowym jest to już standardem. Poniewaz często nie wiadomo z góry, które ściany bedą tapetowane, wyłożone boazerią, pokryte tynkiem szlachetnym czy płytkami, sosuje się zasadę: tynkowac wszystko. Tym samym stwarza się warunki do układnia płytek techniką cienkowarstwową. Niezależnie od tego również zawodowi glazurnicy Cender stosuja dzisiaj technikę grubowarstwową tylko w wyjątkowych sytuacjach. Doceniają oni nową metode kladzenia, gdyż pozwala pracować szybciej i dokładniej. Poza tym w technice cienkowarstwowej osiąga się lepszą przyczepność płytek do podłoża.

Jak uzyskuje sie równomierną warstwę kleju

Najważniejszymi narzędziami w technice cienkowarstwowej są packa i kielnia zębata. Dzieki nim można całą powierzchnię nałożyć wszędzie dokładnie taka samą ilosć kleju. Klej rozprowadza się wstępnie packą gładką. Przegarnięcie warstwy kleju trzymana stromo względem podłoża kielnia zębatą, tak by zeby zgrzytały w kontakcie z podłożem, formuje równoległe pasma kleju i identycznej grubości. Przez wybór uzębienia decyduje się, ile kleju wypada przeciętnie na jednostkę powierzchni. Przy kładzeniu płytki naciska się jednorazowo mocno na jej powierzchnię. Pasma kleju zostają zgniecione, stwarzając połączenie płytki z warstwą kleju. Co najmniej 60% powierzchni płytki musi stykac się z klejem, by zapewnić wystarczajacą przyczepność. Należy to sprawdzić jednorazowona początku pracy, odrywając ostrożnie jedną z już dociśniętych płytek. Dzięki dobrej przyczepności nowoczesnych klejów powierzchnia kontaktu 60% wystarcza w zupełności. Jeśli stosowane płytkimaja profilowane spody, to konieczna jest grubsza warstwa kleju. Wymagania te sa zazwyczaj podawane na opakowaniu płytek. W razie potrzeby można się poradzić sprzedawcy, jakie uzebienie jest włąściwe dla wybranych płytek. Niezależnie od wszystkiego obowiązuje generalna zasada: dociśnięta płytka nie może się zetknąć z podłożem. Inaczej warstwa kleju jest zbyt cienka.

Jak wyposażenie sanitarne(wc, umywalaka, wanna, prysznic) montować? Najlepiej symetrycznie względem fugi lub środka płytki.

Po kupieniu płytek i kleju oraz przygotowaniu narzędzi można rozpocząć układnie płytek. Jesli są to płytki ścienne, to  w wiekszości wypadków sprawa dotyczy łazienki. W pierwszym kroku ustala się tam, jak zostana podzielone powierzchnie i gdzie będzie się na nich rozpoczynało układanie. Podstawwa zasada planowania brzmi: w polu bezposredniego widzenia stosować możliwe całe płytki. Docinanie płytek stosuje się w narożnikach pomieszczenia. A jesli ze względu na wymiary pomieszczenia nie da się uniknąć wąskich pasków, to umieszcza się je tam, gdzie bedą się najmniej rzucały w oczy. Najbardziej elegancko wyglądaja symetryczne układy płytek. Pionową fugę umieszcza się dokładnie pośrodku ściany i posuwa się od niej w prawo i w lewo. Optymalny wygląd uzyskuje się, jeśli płytki w narożniku mają szerokość nieco większą od połowy szerokości płytki. Jesli przy takim układzie w narożnikach wypadają waskie paski, to lepiej po srodku ściany umieścić nie fugę, lecz środek płytki. Jesli na scianie znajduje się wyposażenie sanitarne, jak umywalka, ustęp bidet, to przy rozplanowaniu płytek nalezy się postarać, by ich osie wypadały na fugę lub srodek płytki. Chodzi tu róznież o utrzymanie symetrii. Jeśli trzeba brać pod uwagę jednocześnie klika obiektówwyposazenia sanitarnego, to próbujemy usytuowac symetrycznie obiekt najważniejszy, ewentualnie najbliższy środka ściany. W idealnej sytuacji , jesli przyłącza dalszych obiektów sanitarnych wykonano z uwzględnieniem modułu płytek, to również tam otrzyma się automatycznie symetryczny układ. Przy montażu umywalki mozna zazwyczaj jeszcze trochę dopasować się na przyłączu syfonów i zaworów. Jeśli format płytek jest juz znany w fazie projektowania instalacji sanitarnej, to przyłącza przewodów można rozmieścić tak, aby uzyskać pożądną symetrię. Należ porozmawiać o tym z instalatorem, aby odpowiednio wykonał instalację. Wszytskie krawędzie zewnetrzne wykłada się z zasady całymi płytkami. Układa się w kierunku od narożnika zewnętrznego do wewnętrznego, gdzie przypadają ewentualnie płytki przycinane. 

Na połowie wysokosci wyznaczyć górną krawdź rzędu płytek

Gdy juz mamy konkretny plan ułożenia, mozna rozpocząć właściwe układanie na pierwszej ścianie. Przy kładzeniu płytek na scianie mozna zasadniczo zaczynać zarówno od dołu jak i od góry. najlepiej jednak zaczac mniej więcej w połowie wysokości sciany, a więc przy wykładaniu na pełną wysokosć- mniej wiecej w połowie wysokości ściany. Zaczynam tam górną krawędź rzędu płytek. Odmierzamy przy tym od podłogi w górę. Jeśli przewidziane płytki mają wysokość 15mm z fuga 153mm odmierzamy od podłogi8x153 mm plus grubośc płytkipodłogowej plus klej. W ten sposób wyznaczyliśmy górną krawedź ósmego rzędu płytek. W duzych pomieszczeniach poziom ten przenosi się poziomicą wężową lub laserowąna wszytskie narożniki pomieszczenia. Przy mniejszych odległościach można to zrobić także łatą i poziomicą.

Jak ukadać płytki podłogowe?

Jesli płytki ścienne i podłogowe mają ten sam format, to układ fug na podłodze zależny jest od układu fug na ścianie. Jeśli płytki podłogowe układa się niezależnie od płytek ściennych, to w pomieszczeniach prostokątnych wymierza sie najpierw długość i szerokość pomieszczenia, aby się zdecydować, czy na obu osiach symetrii pomieszczenia ma się znaleźć fuga czy środek płytki. Jak już opisano przy rozplanowaniu ścian, zależy to od wynikowej szerokości skrajnych rzedów płytek. Wybiera się ten wariant, w którym płytki skrajne będą szersze od połowy szerokości płytki. Przy układaniu płytek równolegle do ścian rozciąga się wzdłuż pomieszczenia sznurek, według którego będzie ułożonypierwszy rząd i zaznacza tę linię ołówkiem na podłodze. Prostopadle do niej wytycza sie potem krawędź całego pierwszego rzędu płytek, równoległego do ściany krótszej. Często rezygnuje się z ukladu symetrycznego i w obszarze widocznym kładzie się całe płytki skrajne i docina płytki skrajne po stronie przeciwnej. W obu wypadkach należy jednak wytyczycduży kąt prosty, gdyż na linii ścian raczej nie mozna polegać. Bardzo rzadko zdarza się bowiem, że są one dokładnie prostopadłe. Do wytyczenia dużego kąta prostego można się posłużyć dwiema łatami, ustawionymi wzajemnie prostopadłe według mniejszego kątownika. Alternatywnie można posłużyć się twierdzeniem Pitagorasa i skonstruować sobie odpowiednio duży trójkąt prostokątny. W tym celu wyznacza się na osi symetrii podłogi, w pewnej odległości od sciany, odcinek długości 1,6m. Będzie to przyprostokątna naszego trójkąta prostokątnego. Jesli druga przyprostokątna bedzie miała długosć 1,2m to długość przeciwprostokątnej wyniesie równe 2 m. Potrzebujemy teraz dwóch calówek. Jedną przykłada się na wymiar 1,2m mniej więcej pod kątem prostym do punktu poczatkowego odcinka 1,6m na osi symetrii. Drugą calówkę kładzie się między punktem końcowym odcinka 1,6 m a poczatkiem pierwszej calówki. Gdy z odcinka na osi symetrii i obu calówekutworzymy trójkąt o bokach 120 cm, 160 cm i 200 cm, to skonstruujemy tym samym kąt prosty.

Układanie skośne na podłodze rozpoczyna się od środka pomieszczenia.

Bardzo atrakcyjnie wyglądają  płytki podłogowe ułożone skośnie. Tu ukladanie rozpoczyna się od środka pomieszczenia. Punkt środkowy stanowi przecięcie osi podłużnej poprzecznej. Pierwszy rząd płytek kładzie wzdłuż jednej ze skośnej linii aż do ściany. Również tu zaleca się przykrycie linii tasmą klejącą przed nałożeniem kleju. Po usunięciu taśmy klejącej linia jest znowu widoczna i mozna według niej wyrównać krawedzie płytek. W następnym kroku układa się rząd prostopadły do pierwszego wzdłuż drugiej linii skośnej, a potem przestrzeń między nimi wypełnia sie płytkami. 

Jak układać płytki na ścianie w łazience, kuchni? - Porady w punktach, krok po kroku.

1. Do rozplanowania płytek wyznacza się według poziomicy linie górnej krawędzi jednego ze środkowych rzedów płytek. Potem linię tę zakleja się taśmą.
2. Rozrobiony mieszadłem klej elastyczny nakłada sie gładka stroną kielni zębatej aż na taśmę klejącą.
3. Nałożony klej przegarnia się zębatą stroną kielni. Nakładac klej tylko na taką powierzchnię, jaką można wyłożyć w ciągu 15 min.
4. Po ściągnięciu taśmy klejącej linia jest znowu widoczna. Można się nią orientować w przykładaniu płytek.
5. Płytkę przykładać zawsze przy dolnej krawedzi płytki wyższego rzędu, lekko docisnąć i zsunąć parę milimetrów w dół do właściwego  położenia.
6. Łatą aluminiową i poziomicą raz jeszcze sprawdza się górną krawędź. Następnie kładzie się płytki, rzad po rzędzie w górę.
7. W narożach zewnętrznych zaczyna się zawsze od krawędzi zewnętrznej - tutaj z użyciem profilu krawedziowego - i posuwa się w stronę najbliższego narożnika wewnętrznego.
8. Gdy klej zwiąże (po mniej wiecej 60 minutach), wydrapuje się z fug jego nadmiar. Następnego dnia można płytki zafugować.

Jak układać płytki na podłodze w łazience, kuchni, przedpokoju lub całym mieszkaniu? Porady w punktach - krok po kroku!

1. Suchy klej, uszlachetniony tworzywami sztucznymi, rozrabia się wiertarką z mieszadłem dokładnie według wskazówek producenta podanych na opakowaniu.
2. Linie wytyczająca dokładnie pierwszy rząd płytek jest już zaklejona taśmą klejącą. Teraz rozprowadza sie pierwszą porcję kleju.
3. Stosunkowo rzadkopłynną masę klejową rozprowadza się równomiwernie kielnią zębatą, trzymana pod kątem ok 45 stopni.
4. Po ostrożnym ściągnięciu taśmy klejącej pojawia się znowu linia, według której układany będzie pierwszy rząd płytek podłogowych.
5. Teraz można położyć pierwsze rzędy. Przy zastosowaniu tu kleju dociskanie nie jest potrzebne. Trzeba tylko płytki ułożyć w linii.
6. Przy próbnym oderwaniu płytki widzimy całkowite pokrycie jej klejem. Oznacza to przyklejenie bez pustych przestrzeniu i tym samym gwarancję maksymalnej przyczepności.
7. Należy koniecznie postarać się o przyrząd do cięcia płytek, ponieważ można ciąć nim płytki krańcowe dokładnie tej samej szerokości.
8. Nakładać na raz klej na taką powierzchnię, jaką można wyłożyć w ciągu 30 min. W przeciwnym wypadku klej nie będzie trzymał optymalnie.
9. Przy kładzeniu płytek cokolikowych należy zachowac równy odstęp od podłogi. Wypełnia się go potem trwale elastycznym silikonem.

Cennik - ile kosztuje układanie płytek we Wrocławiu?